سرطان تیرویید در ایران: تحلیل اپیدمیولوژیک بر اساس ثبت سرطان در جمعیت شهر تهران

سرطان تیرویید شایع ترین سرطان غدد درون ریز در جهان است. شیوع این بیماری با میزان جذب ید مرتبط است. تا چند سال قبل ایران به عنوان یکی از مناطق فقیر از نظر میزان ید دریافتی به حساب می آمد. هدف از این مطالعه نشان دادن اپیدمیولوژی توصیفی سرطان های اولیه تیرویید در ایران با استفاده از اطلاعات مرکز ثبت سرطان می باشد. تمام موارد سرطان تیرویید که از سال 1375 به بعد در قسمت های شهرنشین تهران ثبت شده بودند در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفتند. میزان بروز سرطان تیرویید در منطقه تحت پوشش مرکز ثبت سرطان مشخص گردید. میزان بقای بیماران با برقراری دو تماس تلفنی و همچنین ایجاد ارتباط بین اطلاعات مرکز ثبت و اطلاعات مرگ و میر موجود در دایره آمار حیاتی، برآورد گردید و این میزان بر اساس سن، جنس و نوع تومور توصیف شد. بین سال های 1375 تا 1379، 429 مورد سرطان اولیه تیرویید در قسمت های شهر نشین تهران ثبت شده است. میزان بروز سرطان اولیه تیرویید در زنان و مردان به ترتیب 3.5 و 1 نفر در هر 100000 نفر بود. 70% تومورها پاپیلیری، 11% فولیکولر، 6.2% مدولری و بقیه، سایر انواع سرطان های تیرویید بود. میزان بقا 5 ساله در دو جنس یکسان و برابر 82.2% بود (میانگین بقا 66 ماه با ضریب اطمینان 95% بین 63 تا 69 ماه ). با این که میزان بروز سرطان تیروییدکمی بالاتر بود ولی اپیدمیولوژی توصیفی آن در ایران تظاهر خاص و منحصر به فردی نداشت. بیماران ایرانی میزان بقا طولانی داشتند و این میزان بقا بین زنان و مردان تفاوتی نداشت.